DATA OD – 9 600 P.N.E. /  GÖBEKLI TEPE W TURCJI

WYJAŚNIENIE CELU

LOKALIZACJA

MIEJSCE W POBLIżU GóRY KARAKA DAğ

Miejsce to jest już związane z symboliką gór i wulkanów, ponieważ jest mistycznie powiązane z górą znaną jako Karaca Dağ, wulkanem w południowo-wschodniej Turcji.

Symbolika gór i wulkanów jest dobrze znana.

Powiedzmy, że jeden jest zasadniczo reprezentacją łona bogini matki, której jaskinią jest łono, macica, a drugi symbolem tego samego łona wylewającego swoje płyny, swoją krew.

W ramach krótkiego przypomnienia jego etymologii, mówi się, że góra :

(patrz indeks sumeryjskich fonemów w tomie 3)

• Iši, który jest homonimicznym fonemem isi (gliniany dół), izi (ogień) iš (przodek), samego źródła imienia Isis.

A także

• Kur, fonem oznaczający górę, wysoki płaskowyż: (obcą) krainę; ale także podziemny świat, będący według leksykonu Hallorana skrótem od „ki” „miejsce” i „ùr” „dach, przełęcz górska” lub „úr” „korzeń, podstawa”. W formie werbalnej kur oznacza sięgać, osiągać, mieć dostęp; zapalać, zapalać, wschodzić (słońce).

Nie mogę tutaj ponownie zagłębiać się we wszystkie znaczenia kur/gur, ponieważ jest to jeden z najważniejszych sumeryjskich fonemów, ponieważ obejmuje wszystkie fazy ciąży-generacji.

Zwróćmy uwagę, że „ki” odnosi się nie tylko do miejsca w Sumerze. Jest to również imię sumeryjskiej bogini ziemi.

Zasadniczo więc góra odnosi się do łona bogini ziemi Ki-Isis, która stała się boginią-matką świata podziemnego i której łono umożliwiło ojcu bogów, który również został zabity, regenerację w ich syna, a co za tym idzie, wszystkim potomkom jego wyznawców regenerację po śmierci, umożliwiając im powstanie i osiągnięcie boskości jak gwiezdne słońca.

Ta bogini-matka jest nawet wymieniona z imienia w nazwie góry: Karaca Dağ.

Co oznacza ta nazwa?

Zwykle bardzo łatwo jest ci to rozbić i zrozumieć jego znaczenie, ale zrobię to za ciebie:

Podzielmy pierwszą z nich na ka-ara-aka

Etymologia słowa „ka” :

(Więcej szczegółów można znaleźć w symbolicznym indeksie sumeryjskich fonemów w tomie 3): 

ká jest homonimem słowa „ka” oznaczającego „usta”.

Stąd skojarzenie drzwi z symboliką ust (por. usta)

Biorąc pod uwagę ścisłą równoważność między „g” i „k”, „ká”, „ga” i „ka” są skrótami od :

„g” lub „k” „tank” lub de

Słowa „gíg”, „ñíg”, „gi6”, „ge6”, „ñi6”, „ñe6”, „mi”, „mé”, „ku10”, „gi25” oznaczają „noc” i są reprezentowane przez jamę gardła lub usta zamknięte jak w ciemnym pokoju. Powiązany czasownik to być czarnym lub ciemnym (ku10), a powiązane przymiotniki to czarny, ciemny (por. kúkku). Ponadto słowem związanym z czernią jest „kúkku”, które ma również znaczenie „przodek”.

I od :

a” „woda, sperma, ojciec – przodek” lub „aa” „ojciec, ale także

„á” oznacza bok, ramię i odnosi się do bogini boku Ewy (przejrzyj symbolikę bogini żebra, boku).

Tak więc ká jest łonem, ciemną, wilgotną jamą, zbiornikiem wody, spermy, bogini boku zawierającego ojca-przodka.

Pomaga nam to zrozumieć symbolikę mleka „ga” i jego prawdziwe mistyczne pochodzenie – łono, głównie bogini matki.

Etymologia słowa „ara

(Więcej szczegółów można znaleźć w symbolicznym indeksie sumeryjskich fonemów w tomie 3): 

„ara” oznacza sproszkować, zniszczyć (przez ara 3,5), a także świecić, płonąć przez ara4 (lub ar lub rà). „…” (stąd słoneczna nazwa egipskiego boga ra, obiektu cyklicznej regeneracji).

Należy również zauważyć, że samo „ar”, z jego ściśle równoważnymi homofonami (re7; ri6, rá, ir10; e-re7; er, ir) ma wiele znaczeń, z których najważniejsze to towarzyszyć, prowadzić, nieść, iść, …, mieszać, mieszać lub umieszczać, wlewać, wkładać … emitować, generować, zalewać, brać, zbierać.

rí, na przykład, jest odpowiednikiem uru2, (ki), iri, iri11 oznaczającego miasto, miasteczko, wioskę, dzielnicę (stąd nazwa sumeryjskiego miasta Ur).

W ten sposób „ar” odnosi się do wszystkich działań, które matryca ma wytwarzać dla Ojca bogów i ich zmarłych czcicieli, aby przekształcić ich w gwiezdne bóstwa, takie jak gromadzenie żywych w miastach i miasteczkach, które są zasilane przez jej wody, płyny obfitości.

Etymologia słowa „aka

(Więcej szczegółów można znaleźć w symbolicznym indeksie sumeryjskich fonemów dostępnym w tomie 3, a także w analizie imienia Ewa z różnymi możliwymi transliteracjami jego sumeryjskich form). 

Ten fonem, który jest bardzo ważny, ponieważ odnosi się do Ewy po imieniu, został wyjaśniony w analizie Ewy. Zobacz także indeks.

Eve-aka-aga:

Powiedzmy, że „aga” lub „aka” jest, jak widzieliśmy w Księdze 1, jedną z sumeryjskich transliteracji imienia „Ewa”.

Termin ten określa ją jako matkę, która płodzi, porte aka jest odpowiednikiem ùgun, ugu4 (ze znakiem klinowym „ku”) oznaczającym rodzić, produkować, rozmnażać się.

ama-gan lub ama-ugu to naturalna lub biologiczna matka, połączenie słów „matka” i ùgun, ugu4, „zrodzić”.

agarin_2,3 odnosi się na przykład do ojca, matki, łona lub macicy.

Jednym z wielu przykładów podanych w tej analizie jest to, że nawet dzisiaj akka oznacza matkę w sanskrycie:

Oto różne odmiany korzenia AK w sanskrycie:

अ A, w monosylabie ôṃ, reprezentuje viśṇu.

अ क् À K. akâmi –) oznacza iść krętą drogą, wić się; działać w sposób kręty. Gr. ἀγής, ἀγϰύλος (agês, agkulos).

अक AKA – ) n. grzech, wina; ‖ żal, smutek.

अक्का AKKÂ –) f. matka.

https://fr.wikisource.org/wiki/Dictionnaire_classique_sanscrit-français/अ

https://sanskrit.inria.fr/Heritage.pdf

Jest więc jasne, że Akka oznacza matkę, z pogardliwą konotacją, która bez wątpienia odnosi się do pojęcia winy, grzechu i smutku, które przekazuje oryginalna matka.

Bogini wybrzeża:

Ale „aka” nie odnosi się tylko do imienia bogini matki.

Wskazuje również na nią jako boginię wybrzeża lub strony!

W rzeczywistości aka oznacza „drzwi-matrycę wybrzeża, boku”, ponieważ „á” oznacza bok, a „ka” drzwi.

Wykazano, że Ewa była czczona jako bogini wybrzeża, boku, poprzez pewne specyficzne sumeryjskie homofony, które leżą u podstaw ich odpowiednich symboli (przejrzyj symbolikę bogini wybrzeża, boku).

Matryca :

Ale aka odnosi się również do jego matrycy, będąc homofonem „odległego pokoju” (a-ga), „drzwi” (ká), „nadproża drzwi” („ákan, aka4”), „runa” (aka) , które są również oddzielnymi symbolami.

Na przykład w przypadku zdalnej komory „a-ga”:

Homonim słowa „a-ga”, „dag” odnosi się do pomieszczenia, w którym się przebywa, podobnie jak wnęka, w której poruszamy się podczas podróży. Dig odnosi się do bycia mokrym, jak gardło lub pochwa. Dug to słoik lub garnek, a dùg lub du10 oznacza kończyny, tj. te w formie wnęki, takiej jak gardło lub pochwa, w których występuje ruch, aw formie słownej oznacza przyjemność.

Z a-ga rzeczywiście „stajemy twarzą w twarz z matrycą” bogini matki.

Weźmy na przykład drzwi a-ka lub nadproże drzwi ákan, aka4 :

„aka” to także łono, które nosi „a” wody, spermy lub ojca, lub sumeryjskiego ojca bogów „An”, w podwójnym znaczeniu noszenia go w swoim łonie, a także wychowywania go, deifikując go. 

Niezwykle interesujące jest to, że tak jak w języku francuskim mówimy „la porte” (od łacińskiego porta, „drzwi do miasta, pomnik”, które wyparło słowa fores i janua), ale także „porter” (od łacińskiego portare) w znaczeniu noszenia dziecka, a także w znaczeniu „nosić, podnosić, podnosić”, tak samo jest dokładnie w języku sumeryjskim

Rzeczywiście, jak właśnie (ponownie) zobaczyliśmy, aka oznacza drzwi, ale pod a-ka jego odpowiednikiem jest úgu4 (KU), co oznacza rodzić, produkować, rozmnażać się.

Sumeryjski leksykon wskazuje również w gùr, ga6, że te dwa fonemy oznaczają nosić, transportować; być pełnym, załadowanym, będąc skurczem „g” okrągłego pojemnika i „er” „przynieść”; patrz także gur, kùr, „kosz”). Leksykon określa, że jest to ten sam odczyt Ummy (sumeryjskiego miasta) dla znaku „íla” „…”.

Teraz íl-lá oznacza wzniesienie, a w formie werbalnej íla, íli, íl oznacza podnosić, nieść, dostarczać, przynosić, znosić, nieść, „…”; być wzniesionym; błyszczeć; lal, lá (la2) oznacza być wzniesionym; trzymać, podnosić, nosić, zawieszać.

Tak więc związek między „ga” lub „ka” i íl-lá to nie tylko kwestia noszenia w sensie poczęcia jako przodka, ale także noszenia, wywyższania (niejako wywyższania) w sensie deifikacji!

Czy lepiej rozumiesz mistyczne znaczenie wulkanicznej góry „karaca”, z którą według obserwatorów Göbekli Tepe jest ściśle związane?

To sanktuarium, jak wiele świętych gór, ale nie „kosmiczna góra”, jak czytamy tu i ówdzie niemal systematycznie o górach.

Jest to nie mniej i nie więcej niż ciało kobiety, przodka, „iš, iša”, przodka (ku; kúkku) matki-generatora (sumeryjski: aka ùgun, ugu4; ku; ama-gan, ama-ugu; agarin_2,3 / sanskryt: akkâ) prymitywnej towarzyszki pod żebrem lub bokiem (á) przyszłej ziemskiej bogini Ewy/aka/aga deifikowanej pod Izydą, Ki, która po deliktnym postępowaniu (sanskryt: akâmi) po swojej winie i grzechu (sanskryt aka) została wrzucona do podziemi (kur), przemieniona w boginię skały, góry (iši, kur) i która dzięki swemu łonu (ká, ga, ka; a-ga; ákan, aka4; aka), jej pieczarze (przejrzyj symbolikę pieczary), jest w stanie przenosić (úgu4 (KU); gùr, ga6), generować (ùgun, ugu4), regenerować i podnosić (íl-lá; íla, íli, íl ; lal, lá (la2) do rangi boga jej męża (An-a-aa) i, aby to zrobić, najpierw go sproszkować, zniszczyć (ara 3,5), aby go wymieszać, wymieszać, wymieszać (ar ; rá), aby uczynić go lśniącym i płonącym (ara4 lub ar lub rà) jak bóg-gwiazda słońca (jak Ra), co również będzie miało wpływ na generowanie, gromadzenie i zalewanie (rozumienie jego płynów) jego czcicieli w miastach, miasteczkach, wioskach i dzielnicach [rí, uru2, (ki), iri, iri11].

Jeśli chodzi o analizę terminu Dağ związanego z tą górą, odsyłam do symbolicznego słownika fonemów lub do analizy bogini boku / wybrzeża, symboliki bogini, która wiąże linami, analizy celtyckiego boga Dagda dokonanej w analizie kotła…

Musimy po prostu zrozumieć, że ten termin jest powtórzeniem poprzedniego z innymi symbolami.

To powiedziawszy, po ustawieniu sceny, skupmy się teraz na samej witrynie Göbekli Tepe:

SYMBOLIKA SAMEGO MIEJSCA

Aby zrozumieć to miejsce, położone na wysokości 760 m n.p.m., najwyższy punkt w górach Germus, musimy cofnąć się o krok, jak to często robimy, i pamiętać o tym, co zostało już wykazane w zakresie symboliki dłoni.

Oto widok z lotu ptaka na miejsce Göbekli Tepe.

A teraz powiedz mi, co widzisz?

Nic? Poza elementami strony?

Proszę. Przypomnij sobie, co widzieliśmy w poprzednim rozdziale i nalegaj.

Nadal nic?

Należy dobrze przyjrzeć się kształtowi gór, na których znajduje się strona.

Góry?

Tak, ten widok z lotu ptaka tworzy efekt optyczny, sprawiając wrażenie, że góry są wydrążone.

Oto kolejny widok, który pomoże ci zobaczyć, że strona rzeczywiście znajduje się na wysokim poziomie:

Poniższy widok pomoże ci docenić rozmiar sztucznego kopca, który został zbudowany, co odpowiada okręgowi o średnicy 300 metrów ziemi i wysokości 15 metrów, kopiec ziemi zebrany tam, który w rzeczywistości tworzy brzuch na skalistym płaskowyżu na szczycie tych gór, stąd nazwa „wzgórze brzucha”.

Tak się składa, że główne stanowisko z obudowami DCB tworzącymi trójkąt skierowany na południowy wschód znajduje się właśnie tam, gdzie biały obszar znajduje się w prawym dolnym rogu (to główne miejsce wykopalisk jest przykryte białym namiotem ochronnym).

Oto przypomnienie jego układu, jeśli podniesiemy zasłonę namiotu, zachowując tę samą oś północ-południe.

Widzimy, że trójkąt jest skierowany w górę na osi północny zachód/południowy wschód. 

Czy teraz widzisz i rozumiesz?

Jaki kształt ma wzgórze?

Gdzie znajduje się kopiec o średnicy 300 metrów?

Gdzie znajduje się trójkąt BCD?

Oto, co powinieneś już zobaczyć:

Wprowadzaj teksty od lewej do prawej, a następnie zgodnie z ruchem wskazówek zegara:

1. Równonoc wiosenna (21/24 marca) : Faza projektowania
2. Przesilenie letnie (około 21 czerwca): Przejście przez ogień i szlifowanie
3. Równonoc jesienna (21/24 września): Młócenie lub ubijanie
4. Przesilenie zimowe (około 21 grudnia): Odrodzenie.

Niesamowite, prawda?

A jednak, jak zobaczymy, wszystko, co robi ta strona, to przestrzeganie bardzo prostej logiki przedstawiania Bogini Matki w jej ulubionej mistycznej pozycji porodowej, pod uniwersalnym i ponadczasowym symbolem otwartej dłoni (która odpowiada również symbolowi pięcioramiennej gwiazdy; zobacz pełną symbolikę gwiazdy i pięcioramiennej gwiazdy w tomie 3) kierującej jej płyny w kierunku kielicha w kształcie litery U (w tym przypadku równiny).

Niezwykłą rzeczą jest to, że budowniczowie byli w stanie wykorzystać relief terenu, wzgórza i równiny, relief, który doskonale zidentyfikowali, aby umieścić łono bogini matki i jej świątynie macierzy we właściwym miejscu, zgodnie z doskonale zidentyfikowanym i opanowanym planem układu.

Prości łowcy-zbieracze?

Hm Hm…

SYMBOLIKA OBUDÓW W FORMACJI TRÓJKĄTA

Oczywiście trójkątna konfiguracja tych świątyń BCD przywołuje na myśl wejście do matrycy i wzniesienie, które umożliwi.

Co więcej, każda z tych obudów jest prawdopodobnie sama w sobie, nawet niezależnie od innych, matrycą samą w sobie, w taki sam sposób, jak różne główne absydy obracające się wokół form w kształcie krzyża, które zobaczymy w analizie irlandzkich megalitycznych świątyń lub trójlistnych planów świątyń na Malcie, gdzie każda absyda jest sama w sobie matrycą mini-świątyni bogini matki.

Jest całkowicie możliwe, że inne identyczne obudowy matrycy można znaleźć w innych częściach tego łona.

Jednak stratygrafia tego miejsca pokazuje nam, że trójkąt DCB z pewnością nie został tu umieszczony przypadkowo.

Skupmy się na tej strefie stratygraficznej:

Oczywiste jest, że obudowa C, która jest oczywiście główną i centralną obudową, ponieważ jest pomnożona przez kilka wewnętrznych obudów, znajduje się dokładnie w środku zagłębienia, a raczej dokładnie między dwiema nogami utworzonymi przez dwie strony góry po obu stronach….

Tak więc turecka nazwa „wzgórze z brzuszkiem” doskonale pasuje do tego wzgórza (nawet jeśli najbardziej rozpoznawalnym obszarem jest nadal, ezoterycznie rzecz biorąc (!), podbrzusze), ponieważ w rzeczywistości brzuch jest niczym innym jak brzuchem matki-bogini góry, skały w pozycji leżącej lub kucającej.

Można łatwo zrozumieć, że ma to bardzo ważne implikacje, biorąc pod uwagę bardzo dużą starożytność tego miejsca, która według ekspertów sięga początku okresu neolitu.

Po tym wstępie reszta, jeśli można wybaczyć to wyrażenie, płynie naturalnie, ale także tutaj, w świetle wszystkiego, co zostało powiedziane gdzie indziej, konieczne jest ich wspólne przeanalizowanie.

SYMBOLIKA KOPCA

Od samego początku miejsce to ma podwójną symbolikę kopca i góry, ponieważ jest to kopiec umieszczony na szczycie góry.

Jak już wspomniano, symbolika góry jest z definicji reprezentacją bogini matki, w jej roli bogini ziemi, skały i świata podziemnego, a w pozycji leżącej góra reprezentuje jej łono.

Jeśli chodzi o kopiec (przejrzyj symbolikę kopca, tell…), widzieliśmy, że nosi tę samą sumeryjską nazwę co jaskinia „dul6”, która jest jednym z fonemów regeneracji, a zatem jednym z miejsc regeneracji matrycy bogini matki par excellence.

Widzieliśmy również, między innymi, że etymologiczny korzeń tumulusa jest sumeryjski, ponieważ „tumul” [„us” jest łacińskim przyrostkiem] oznacza „robić”, „czynność robienia, tworzenia” „tum”, gwiazdę „ul”; innymi słowy, rolą kopców, tumuli, tell … w taki sam sposób jak jaskinia jest stworzenie, stworzenie gwiazdy, innymi słowy wysłanie zmarłego ojca bogów, ale także wszystkich jego zmarłych potomków do gwiazd po przejściu przez cały cykl regeneracji.

Już sam ten symbol sugeruje miejsce poświęcone regeneracji ojca bogów i jego czcicieli poprzez matrycę bogini matki.

ZNACZENIE SŁUPKÓW T

Nie ma wątpliwości, że dwa centralne filary są przedstawieniami antropomorficznymi.

Nasza analiza stojących kamieni (przegląd symboliki kamienia, stojących kamieni i obelisków) wykazała, że symbolizują one deifikowanych przodków, niezależnie od tego, czy kamienie znajdują się na obwodzie, czy w centrum, jak ma to miejsce w przypadku wszystkich innych megalitycznych miejsc typu Cromelch.

Pan Dendrinos wskazał również, że centralne kamienie każdej zagrody odgrywały oczywiście ważną rolę ze względu na ich rozmiar, funkcję (najwyraźniej wspierały dach), położenie (w centrum uwagi) oraz fakt, że regulowały położenie zagród, a tym samym możliwą reprezentację pasa Oriona; regulowały również fazę przesilenia letniego i codzienną grę cieni.

Według jego własnych słów, utożsamia on tę delikatną grę śledzącą z grą pary, zwłaszcza że, jak wskazuje w swojej książce, dwa centralne filary nie są dokładnie tego samego rozmiaru, co sugeruje (niewielką) przewagę jednego nad drugim.   

Zadajmy sobie pytanie: biorąc pod uwagę ogólny kontekst tej pracy i biorąc pod uwagę, że te dwa centralne kamienie T z konieczności nawiązują do bardzo starożytnych deifikowanych ludzkich przodków, którzy są lekko ubrani w przepaski biodrowe, co to inspiruje w tobie jako prymitywnych postaciach historycznych (powracając do symboliki nagości i odzieży)?

Myślę, że odpowiedź jest w pytaniu.

Już widzę, jak wszyscy naukowcy podskakują na swoich krzesłach, deklamując, że jest to interpretacja a posteriori przekonań, do których powrócono w świetle moich własnych judeochrześcijańskich przekonań.

Skrót ten byłby oczywiście nieskromny, gdyby nie był otoczony takim kontekstem i taką spójnością materiału i dowodów wyłaniających się nie z powierzchownego i jedynie intuicyjnego rozumowania wierzącego uzbrojonego w wulgatę w języku grecko-łacińskim, ale raczej z niezwykle dobrze udokumentowanego rozumowania prawdziwego wierzącego, doskonale zaznajomionego z najstarszym językiem symbolicznym i jego tajemnicami, w połączeniu z intymną znajomością najstarszego starożytnego języka, ale raczej z niezwykle dobrze udokumentowanego rozumowania prawdziwego wierzącego, doskonale zaznajomionego z najstarszym językiem symbolicznym i jego tajemnicami, w połączeniu z intymną znajomością najstarszego znanego starożytnego języka, jedynego zdolnego do ich dekodowania.

To, czego nigdy nie czytali, nie znali ani nawet nie zbliżyli się do tego w całym swoim życiu.

Będą więc musieli usiąść ponownie po przeczytaniu tej książki, tak jak poprzedniej i kolejnych.

Ale przejdźmy do rzeczy.

Profesor Schmidt postrzega postacie reprezentowane przez filary jako „istoty nadprzyrodzone”, podczas gdy inne, mniejsze antropomorficzne przedstawienia odkopane na miejscu lub w innych miejscach z tego samego okresu (Nevalı Çori) są uważane za „strażników innego świata” o niższym statusie. Zgodnie z tą interpretacją, ogrodzenia „symbolizują ludzkie zgromadzenia, a stojące kamienie, ułożone w okrąg, przedstawiają stylizowane postacie„.

https://fr.wikipedia.org/wik/Göbekli_Tepe.

Nawet jeśli jego interpretacja nie jest zbyt dokładna, wyraźnie rozumie, że zarówno centralne kształty litery T, jak i te wokół krawędzi są figurami. Jeśli opisuje centralne postacie jako istoty nadprzyrodzone, to rzeczywiście się nimi stały, ponieważ z definicji stojące kamienie reprezentują zmarłych i zregenerowanych przodków, którzy stali się bogami z mocami z nimi związanymi.

Kto konkretnie reprezentuje bóstwa przodków, kamienie w kształcie litery T, które tworzą ogrodzenie?

Mogą to być ważne postacie, najwyżsi kapłani kultu, którzy zostali umieszczeni wokół ogrodzenia, aby zaznaczyć jego granice, ponieważ są symbolicznymi obrońcami kultu. Niekoniecznie są tylko strażnikami życia pozagrobowego, jak mówi pan Schmidt, ponieważ fakt, że bogowie są przedstawiani w ten sposób, ma również pokazać, że chociaż stali się bogami, dokonali wyboru (ofiary), aby pozostać w krainie żywych (ludzi), aby prowadzić ich, gdy umrą w zaświatach.

W rzeczywistości te duchowe byty dominują w obu światach, w świecie żywych i poza nim. 

Jednakże, chociaż przedstawienie deifikowanych arcykapłanów jest możliwe, na mocy przedstawień na posągach, gdzie najwyraźniej każdy z nich nosi tu lub tam bardziej szczegółową reprezentację zwierzęcia, wydaje się bardziej konieczne interpretowanie każdego z tych posągów jako szczególnego bóstwa awatara, bóstwa deifikującego szczególny aspekt dwóch wielkich bóstw centralnych.

Nie traćmy z oczu faktu, że Ojciec Bogów i Bogini Matka byli czczeni i przedstawiani w różnych formach. Jest zatem całkowicie naturalne, że niektóre z głównych form, za pomocą których byli deifikowani i reprezentowani, powinny znajdować się wokół nich.  Każda reprezentacja zwierzęcia ma na celu zwrócenie uwagi na konkretny aspekt ich osoby lub życia, tak jak na przykład w judeochrześcijaństwie byk, orzeł, lew i człowiek reprezentują cztery główne boskie cechy (moc, mądrość, sprawiedliwość i miłość) Boga.

Podobnie, jeśli weźmiemy ezoteryczny przykład zodiaku (ponieważ profesor Dendrinos przewiduje hipotezę systemu szesnastkowego opartego na obudowie D, która zawiera 12 ortostatów, system, który może być ważny dla kalendarza słonecznego, ale także dla zodiaku) i jego 12 znaków: Baran, Byk, Bliźnięta, Rak (który jest nikim innym jak krabem), Lew, Panna, Waga, Skorpion, Strzelec (łucznik na koniu), Koziorożec, Wodnik, Ryby… obecność zodiaku z jego zwierzęcymi reprezentacjami nie byłaby absolutnie zaskoczeniem.  Rzeczywiście, w pełni wykazano, że wszystkie te znaki są awatarami ojca bogów i / lub bogini matki, pod jedną lub drugą z ich specyficznych postaci (patrz Tom 3 dla odpowiednich znaczeń każdego z tych znaków lub Księga 1 Tomu 2, na przykład dla symboliki kraba, byka, barana, ryby i konia).

Co więc jest tak zaskakującego, szczerze mówiąc?… skoro wiemy, że pierwsza ludzka para, a nawet bogowie mitologii, byli czczeni w formach zwierzęcych, aby zobaczyć tutaj pierwszą parę pierwotnych bogów reprezentowanych przez niektóre z ich odpowiednich zwierzęcych reprezentacji, z niektórymi po prostu starszymi, a zatem po prostu mniej znanymi? (Te mniej znane zostaną omówione w sekcji dotyczącej wyjaśnienia reprezentacji zwierząt i przeanalizowane w tomie 3).

Ze swojej strony pozostaję oszołomiony tak krótkowzrocznym poglądem, który, ponieważ trzyma się idei, że ta strona jest koniecznie dziełem łowców-zbieraczy, za wszelką cenę nalega na odmowę dostrzeżenia dowodów na to, że zwierzęta te są symbolami bóstw, aby nie podważać swojej teorii.

„Skoro uznaliśmy, że ludy pierwotne były animistami, Göbekli Tepe jest miejscem animistycznym, więc przedstawienia zwierząt są zwierzętami, nie ma co do tego wątpliwości…” wydaje się być mantrą, którą obserwatorzy tego miejsca powtarzają sobie, aby uniknąć dostrzeżenia tego, co jest dla mnie tak oczywiste.

Ale przejdźmy do rzeczy.

Interesujące jest również spojrzenie na kształt litery T

Muszę powiedzieć, że przede wszystkim ten kształt litery T zainspirował mnie do myślenia, że bóstwa te mogły przybrać formę rogatego bóstwa, a dokładniej jelenia.

Oto, co można znaleźć na stronie internetowej https://ci.wolfgangpetersen.net/1810-neolithic-rock-art-found-in-india.html

Lub na stronie internetowej :

https://gurukulamtrust.wordpress.com/2013/05/:

Nowe prehistoryczne miejsce zawierające ryty naskalne zostało odkryte w Kappikunnu, niedaleko Pulppally, w dystrykcie Wayanad, oprócz innych rycin znalezionych wcześniej w jaskiniach Edakkal i Thovarimala, obie w Kerali.

Ryciny są bardzo podobne do tych na ścianach jaskiń Edakkal na wzgórzach Ambukuthy.

Cztery figury, jedna z dwoma jeleniami zwróconymi do siebie, a pozostałe trzy abstrakcyjne, zostały wyryte w skale. Inne linie znalezione w małej skale, która mogła zostać oderwana od oryginalnej skały, również zawierały ryciny w formie uprzęży. Skały znajdują się na terenie świątyni Sree Veliyambam Kotta Sicva, półkolistej świątyni zbudowanej w XII wieku, w leśnej części południowej części Wayanad.

Według Giry Gratier, belgijskiej badaczki, która pracowała w regionie nad swoim projektem badawczym dotyczącym plemion południowych Indii, ryciny pochodzą z okresu neolitu. Dowiedziawszy się o odkryciu, podszedł do miejsca i zasugerował, że może to być miejsce, w którym nasi przodkowie odprawiali starożytne rytuały.

Ponadto dyrektor działu archeologii odpowiedzialnego za Grotę Edekkal wyjaśnił, że niedawne badania przeprowadzone przez jego zespół w okolicy ujawniły pozostałości neolitycznego topora, co dodatkowo potwierdza teorię, że ryciny mogą pochodzić z tego okresu w naszej historii.

Pani Gratier stwierdziła, że jej zdaniem ryty w kamieniu mogły być częścią dużej struktury w przeszłości. Co więcej, antropomorficzny styl postaci i innych elementów artystycznych z Edakkal jest podobny do nowych znalezionych rycin.

Oto zdjęcie jelenia, o którym mowa:

Zauważ, że w tym widoku z przodu jego rogi są przedstawione poziomo na jego głowie, tworząc literę T!

Co więcej, znajdujemy się w tym samym kontekście czasowym i kultowym co Göbekli Tepe: w okresie neolitu, oczywiście również w kontekście dużej struktury świątynnej (skały te pozostały w półkolistej świątyni od co najmniej 1200 rpne).

W tamtych czasach, gdy wizerunek jelenia musiał być wyryty w kamieniu, można było użyć rogów w kształcie litery T.

Użycie tej formy w tym miejscu nie byłoby samo w sobie zaskakujące, ponieważ wykazano, że nasi pierwsi rodzice byli deifikowani w szczególności pod emblematami rogatych zwierząt, takich jak byk, krowa, turo czy jeleń.

Tymczasem jeleń jest prawdziwym i potężnym mistycznym podpisem Adama (w razie potrzeby przejrzyj symbolikę jelenia w tym tomie).

Jednak po bliższym przyjrzeniu się, ryciny na centralnych filarach Enklawy D na stanowisku Göbekli Tepe nie potwierdzają tylko tej interpretacji.

W rzeczywistości ramiona wystają spod poziomego kamienia, co dowodzi, że reprezentuje on głowę (spójrz jeszcze raz na zdjęcie w sekcji dotyczącej filarów w kształcie litery T).

Układ ramion daje nam cenną wskazówkę. Filary są oczywiście skierowane tylko w jednym kierunku.

Na zdjęciu za centralnymi filarami można zobaczyć otwór wyroczni w ścianie ogrodzenia za nimi (oczywiście ten otwór wyroczni miał umożliwić ocenę położenia słońca, ponieważ wskazuje na wejście, które samo wskazuje na południowy wschód).

Teraz ten otwór wyroczni znajduje się na północy (zapraszam do zapoznania się ze schematem wykonanym przez pana Dendrinosa w jego artykule, który jest niezwykle precyzyjny i przydatny w tym względzie, ale którego nie mogę sobie pozwolić na reprodukcję ze względu na zachowanie jego praw; Gobekli Tepe: a 6 th millenium BC monument/Dimitrios S. Dendrinos/15/11/2016 s.14)

Oznacza to, że para bogów zwrócona jest twarzą do źródła światła w każdej obudowie, podczas gdy filary na obwodzie mają swoje kamienne „twarze” zwrócone w ich kierunku w centrum. 

Innymi słowy, twarze znajdują się na krawędzi T każdego dużego ortostatu (konkretnie, na rogach, jeśli myślisz o nich jak o rogatych bóstwach jeleni), a cała struktura służy drugorzędnie do nadania jej głębi.

Podstawowym znaczeniem pozostaje to, że widzimy je od przodu, innymi słowy ich ludzką reprezentację, patrząc na nie z północy.

Możliwe, że budowniczowie chcieli nadać im głębokość w kształcie litery T, z drugiego punktu widzenia, aby skojarzyć je z rogatymi bóstwami, co byłoby całkowicie logiczne, biorąc pod uwagę symbolikę rogów, liczne rogate zwierzęta, symbolikę korony (którą można również znaleźć na sąsiednim ortostacie) i tak dalej. 

Powinniśmy również dodać, że ten antropomorficzny kształt litery T przywołuje na myśl prymitywny krzyż, drzewo życia i Tau, które jest bardzo ważnym symbolem na wiele sposobów (przejrzyj symbolikę krzyża).

Jest wysoce prawdopodobne, że to przedstawienie w głębi perspektywy było również i przede wszystkim używane do oznaczenia krzyża Tau.

Jak zobaczymy w sekcji poświęconej grze cieni, cień to ñišsu lub ñizzu.

W języku sumeryjskim cząstka ñiš oznacza przedmiot, narzędzie, ale jest także bardzo popularnym słowem oznaczającym drzewo.

Ten związek między drzewem a cieniem, który zapewnia ptakom, jest prostą symboliką przedstawiającą zakres panowania i ochrony, jaką bóstwa te przyznają swoim poddanym sługom, zarówno w ich dążeniu do regeneracji po śmierci, jak i do obfitości rzeczy, gdy wciąż żyją.

W bardzo kompletnej analizie drzewa (liczącej około stu stron) rozumiemy, między innymi, że Tytan (którego pierwsza litera w imieniu to Tau) i każdy członek pierwszej ludzkiej pary byli świętowani za życia jako „drzewa Edenu”. Następnie, po ich buncie, w czasie skazania ich na śmierć przez Michała, Logosa, jako ścięte drzewa (przejrzyj symbolikę pnia, kłody). Następnie, na mocy faktu, że doktryna ezoteryczna naucza o ich regeneracji, jako drzewa zregenerowane pod różnymi rodzajami drzew wybranymi specjalnie do tego celu (daktylowiec, palma, topola, wierzba, jodła, sosna…). Nauczano, że ta regeneracja ma miejsce podczas przesilenia zimowego (około 24 i 25 grudnia) i była również symbolizowana przez wzniesienie gwiazdy na niebie na czubku drzewa (stąd oczywiście cała ezoteryczna symbolika Bożego Narodzenia, której nie mogę tutaj zagłębiać; przytaczam te przykłady symboli, które już widziałeś, abyś zrozumiał, że przez tysiące lat symboliczny język i doktryna, którą przekazuje, nie zmieniły się…).

Wyjaśniono, że ta reprezentacja drzewa-człowieka jest oczywista z samej etymologii, ponieważ „ñiš” lub „ñeš” oznacza drzewo, ale także z „ñiš 2,3” lub „ñeš 2,3”, lub „uš” „człowiek”.

Istnieje więc bardzo solidny symboliczny łańcuch między człowiekiem a jego reprezentacją w postaci drzewa. Podobnie istnieje symboliczny związek między człowiekiem a jeleniem oraz między jeleniem a drzewem.

Na tej stronie, która celebruje, podobnie jak w innych tego typu miejscach, regenerację ojca bogów (a także każdego z jego zmarłych sług) w istotę narodzoną na nowo dzięki mocy łona bogini matki, jasne jest, że ich reprezentacje bóstwa opiekuńczego w kształcie litery T, takie jak drzewo życia, krzyż lub rogate bóstwo, są wybitnie sugestywne i „ładują” witrynę głębokim znaczeniem.

Budowniczowie z pewnością mogli być zadowoleni z wznoszenia masywnych kamieni bez ich cięcia, a ich ojcem był szczególny monolit-obelisk w rodzaju tego, który zobaczymy na Malcie lub w Stonehenge. W tym przypadku ta bardziej precyzyjna reprezentacja nadaje mu niejako „większą wagę”, czego bez wątpienia szukali budowniczowie. W każdym razie czyni go jeszcze łatwiejszym do zidentyfikowania (w centrum, jako para, nieco wyższa, oboje ubrani w prostą przepaskę biodrową), zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę otaczający kontekst (głowa odcięta na ortostacie, pozycja ityfaliczna jako znak samorodztwa itp.); jeleń, tył (rogaty, tj. ukoronowany), drzewo ochronne… wszystko to są główne symbole, mistyczne podpisy pierwszej deifikowanej pary ludzkiej.

WYJAŚNIENIE KAMIENI PRZEJŚCIA

Kamienie przejścia, a w szczególności kamień totemu odkryty na miejscu, są niezwykle wyraźne.

Przypomnę:

Powiedz mi, co widzisz             

Oczywisty sposób odczytania tego jest następujący:

Teksty w ramkach od góry do dołu:

1. Boskość niedźwiedzia lub wielkiego kota
2. Ręka niedźwiedzia trzymająca głowę bóstwa poniżej
3. Głowa drugiego bóstwa
4. Ręce drugiego bóstwa, podobne do tych na środkowym słupku T w obudowie D
5. Bardzo wyraźna pozycja kucająca (kolana zgięte)
6. Głowa trzeciego bóstwa
7. Trzecie bóstwo wychodzące z ręką przed nogami bóstwa matki (powyżej)
8. Popiersie trzeciego bóstwa podczas porodu
9. Stopy bóstwa matki (lub bóstwa ojca powyżej)

Myślę, że obiektywnie zdajesz sobie sprawę, co to oznacza.

Mamy do czynienia z niczym innym jak zwykłą triadą, ojcem bogów tutaj pod jego symbolem niedźwiedzia lub lwa (patrz symbolika niedźwiedzia i lwa w tomie 3), dominującym, zapładniającym i obejmującym nie mniej niż boginię-matkę! (której ręce wskazują, że jest ona rzeczywiście jednym z dwóch centralnych filarów ogrodzenia, i która jest w pozycji kucającej (!) rodząc, i komu? Jeśli nie syna bóstwa, reinkarnację ojca bogów powyżej?

Niesamowite, prawda?

Jeśli pomimo oczywistego układu całego miejsca przedstawiającego scenę regeneracji ojca w syna za pomocą matrycy przykucniętej bogini matki, wciąż mieliśmy wątpliwości, że tak właśnie jest, ten totem, który woła do nas przy wejściu, jest rażącym przesłaniem, które nie powinno pozostawiać miejsca na wątpliwości!

Chyba że jesteś zarówno ślepy na fakty, jak i głuchy na wszelką racjonalność.

WYJAŚNIENIE REPREZENTACJI ZWIERZĄT

Z POWODU POZORNEJ AGRESJI REPREZENTACJI ZWIERZĄT

Pierwszym wyjaśnieniem dla przedstawionych zwierząt jest to, że są one najczęściej agresywne i męskie.

Zauważono, że strona zawiera dzikie i niebezpieczne zwierzęta, co sugeruje dominująca obecność drapieżników, często w groźnej pozie, z wyraźnie widocznymi pazurami i kłami.

Odsyłam do analizy symboliki dzikich bestii, paszczy, zębów, kłów, a nawet zębatej pochwy… która pomaga nam zrozumieć przyczynę takiego stanu rzeczy.

Wreszcie, zawsze pamiętajmy o kontekście, w którym się znajdujemy: w świątyni matrycy bogini matki, gdzie przed poddaniem regeneracji będzie musiała przejść przez wszystkie etapy procesu regeneracji: zniszczenie przez spalenie, zmiażdżenie / zmielenie, a następnie bicie / mieszanie / ubijanie, w celu oczyszczenia, sublimacji i regeneracji.

W ten sam sposób, w jaki usta przy wejściu do świątyń (co prawda znacznie nowsze, ale symbolika jest taka sama, ponieważ język symboliczny jest taki sam!) symbolizują wejście do matrycy, która niszczy, zanim się zregeneruje (jak zobaczymy w przypadku bóstw przy wejściu do świętych świątyń na terenie parku archeologicznego Saint Augustine w Kolumbii, z ich laskami, ich zębatymi szczękami pochłaniającymi istotę…), tutaj symbolika nie jest w żaden sposób inna i dlatego nie powinna być zaskoczeniem.

Po prostu reprezentuje to, co zmarły przejdzie po powrocie do łona, jeśli chce zostać oczyszczony ze swoich błędów i odrodzić się ponownie.

SYMBOLIKA ZWIERZĄT, O KTÓREJ MOWA  

Jeśli chodzi o reprezentowane zwierzęta, wymieńmy je pokrótce:

Mówi się, że wąż jest bardziej reprezentowany w strukturze A, lis w strukturze B i dzik w strukturze C, podczas gdy struktura D pokazuje bardziej zróżnicowane obrazy, z ptakami (w szczególności sępami) zajmującymi ważne miejsce, a w strukturze H koty wydają się być bardziej obecne.

Oprócz tych zwierząt występują tu również tury (dzikie woły), gazele, muflony (lub barany), onagery (które są niczym innym jak dzikimi osłami), żurawie i skorpiony.

Teraz każde z tych zwierząt jest reprezentacją używaną do reprezentowania Tytana, Adama, ojca bogów, Ewy, bogini matki.

Ich analiza wykazała również, że niektóre z tych symboli (lis, dzik) są symbolami mistycznymi, które początkowo były związane z Logosem, Chrystusem pierwotnego judeochrześcijańskiego ojca bogów, a następnie z wielką parą ezoterycznych bogów.

Odsyłam do tomu 3 w celu zbadania każdego z tych „zwierząt”, a nawet do tego tomu w przypadku sępa, wołu i byka (dla tura), barana i samców kóz w ogóle oraz osła (dla wiesiołka).

Nie ma więc nic dziwnego w znalezieniu ich na tej stronie (lub na jakiejkolwiek innej stronie ezoterycznej).

Należy pamiętać o obserwacji poczynionej przez innych: że zwierzęta w menu podczas festiwali (gazele, bydło, hemiony; hemion to dziki osioł z Azji, taki jak wiesiołek) różniły się od tych przedstawionych; co doprowadziło niektórych badaczy do uznania, że są to motywy mitologiczne.

W rzeczywistości zwierzęta składane w ofierze często same w sobie są symbolem ojca bogów lub bogini-matki (patrz symbolika ofiar ze zwierząt). Samo to rozróżnienie nie jest jednak wystarczające, aby pozbawić spożywane zwierzęta ich mitologicznego lub mistycznego charakteru. W rzeczywistości powszechne było, że kapłani brali udział w składaniu ofiar, a być może nawet ludzie lub ci, którzy je ofiarowali, za niektóre nadające się do spożycia części zwierzęcia. Często zdarzało się, że wielkie bóstwa składały zwierzęta w ofierze pod swoim zwierzęcym awatarem, który odpowiadał zwierzęcej masce, którą przybrały, lub zwierzęcemu atrybutowi, który specjalnie dla siebie wybrały. W rzeczywistości, składając dane zwierzę w ofierze Wielkiemu Bóstwu, przywołuje się charakterystykę, najistotniejszy i deifikowany aspekt Wielkiego Bóstwa, który przekazuje to symboliczne zwierzę; jest to oddawanie czci Wielkiemu Bóstwu pod awatarem lub jednym z jego specyficznych aspektów; poświęcenie zwierzęcia tej natury oznacza dostarczenie mu energii witalnej, „jego”, pod tym aspektem lub ubóstwionym aspektem, poprzez krew i życie ofiarowanego zwierzęcia. W zamian wielkie bóstwo daje im coś do jedzenia, albo z owoców ofiary, którą jej przynieśli, albo z obfitości zwierzyny, którą zapewnia pod danym awatarem. Ale oczywiście nie chodzi tu tylko o polowanie!

W rzeczywistości dzięki tej książce nie ma już potrzeby pytać, co symbolizują te zwierzęta.

Aspekty, na których myślę, że rozsądniej byłoby się skupić, to z jednej strony fakt, że najwyraźniej jedna reprezentacja dominuje w każdym pomieszczeniu, az drugiej strony konkretne historie opowiadane przez ekspozycje zwierząt na różnych filarach.

Jeśli chodzi o te dwa aspekty, przyznaję, że brakuje mi elementów do sformułowania dokładnego pomysłu, ale przedstawię moją analizę w obecnej formie.

POWÓD PRZEWAGI LICZEBNEJ ZWIERZĄT W ZAGRODZIE 

Jeśli chodzi o funkcjonowanie obudów w najszerszym tego słowa znaczeniu, tych na tej stronie, jak te na stanowiskach świątyń trójlistnych na Malcie lub tych na irlandzkich tumuli Bru Na Boyne (ponieważ zauważysz, jak podobne są one w tej wewnętrznej strukturze trzech kręgów / jaj / obudów), wydaje mi się, i mogę się mylić w tym konkretnym punkcie, że każda obudowa funkcjonuje jako matryca sama w sobie, ale także tak, jakby każda podkreślała konkretny etap procesu regeneracji.

Na przykład, chciałbym zwrócić uwagę na następujący symbol:

https://c.pxhere.com/photos/c6/42/stone_rock_steinzeichnung_relief_characters_ornament_pattern_triskelion-1149430.jpg

Ten symbol to triskel.

Ponownie odsyłam do artykułu profesora Dendrinosa i jego diagramu na stronie 14.

Myślę, że strona Göbekli Tepe jest oparta na tym modelu.

Co to mówi o tym symbolu? :

Triskel, pisany również jako triskèle lub triskel (w języku bretońskim) lub nazywany również triskelion lub triscèle [z greckiego τρισκελης/triskelês, „triskélès” oznaczający „trójnogi”], to symbol przedstawiający trzy ludzkie nogi lub trzy splecione spirale lub jakikolwiek inny symbol z trzema wypukłościami przywołującymi cykliczną symetrię grupową.

Symbol ten występuje w różnych kulturach i w różnych okresach od czasów neolitu. Najstarsze reprezentacje można znaleźć na megalitycznych świątyniach Malty. Symbol można znaleźć w neolitycznym grobowcu Newgrange, datowanym na 3200 lat p.n.e., na terenie Brú na Bóinne w Irlandii. W formie grawerunku można go znaleźć w kilku miejscach, w szczególności na jednym z dużych kamieni umieszczonych na krawędzi przed wejściem do pomnika. ” … ” Triskel był również używany w starożytnej Grecji. Od czasów Agatoklesa z Syrakuz pojawiał się na monetach na Sycylii, wyspie z trzema przylądkami, i stał się jej symbolem. Regiony te nie mają celtyckiej przeszłości.

Jest ona jednak uważana za ważną cechę sztuki celtyckiej w okresie La Tène (druga epoka żelaza, V-VI wiek p.n.e.) 4.

Archeolog i historyk A. Grenier uważa, że „triscèle z trzema zakrzywionymi gałęziami i znak w kształcie litery S tak drogi sztuce galijskiej wydają się być pierwotnie symbolami słońca” (Les Gaulois, s. 288). „Można argumentować”, pisze Ph. Jouët, „że dynamiczny symbol triscele [w obszarze celtyckim] reprezentuje trzy momenty widzialnej kariery słońca, poranek, południe i zmierzch, z „czwartym krokiem” odbywającym się w nocy. Nie wyklucza to pokrewnych znaczeń: trzech niebios, trzech pór roku, trzech pojęć. „…” Kierunek obrotu triskela z jego zakrzywionymi gałęziami sugeruje, że rozwój kołowy unosi się za płaszczyzną postępu (na załączonej ilustracji typowy triskel jest dekstrogyratyczny, podobnie jak słońce).

https://fr.wikipedia.org/wiki/Triskèle

(W nawiasach podano wzór znaleziony na równinie poniżej tego miejsca):

Zamknę nawias ;).

Co to oznacza?

W tej symbolice trójkąta, trzech połączonych spiralnych okręgów, widzimy, że każdy okrąg jest potencjalnie jak mini-matryca, która pozwala nam osiągnąć centrum, innymi słowy, stan doskonałości, ale jednocześnie każdy okrąg jest połączony z innymi, a jeśli zaczniemy od prawej do lewej, po zakończeniu jednego etapu, inny proces (identyczny lub nie) jest kontynuowany z następnym okręgiem. Jeśli połączymy ich środki, z pewnością znajdziemy również idealny trójkąt. Pod koniec trzeciego cyklu (lub trymestru!) ciąża jest zakończona i możliwe jest odrodzenie. 

Warto zauważyć, że zarówno pan Grenier, jak i pan Jouêt powiązali to ze słońcem, a pan Jouêt z fazami słońca. Nawet jeśli, jak to często bywa, ogranicza to wyjaśnienie do zjawiska kosmicznego. Biorąc pod uwagę, że jest oczywiste, że słońce jest symboliczną reprezentacją ojca bogów i że jego dzienny i roczny cykl jest używany do reprezentowania jego regeneracji, staje się całkowicie logiczne, aby interpretować wewnętrzną architekturę świątyń w kształcie triskeles, samej świątyni, w której ma miejsce jego regeneracja, jako przemyślaną i zaprojektowaną tak, aby reprezentować poprzez swoją własną architekturę różne fazy lub etapy (miażdżenie-bicie-oczyszczanie) przed odrodzeniem.

Prowadzi mnie to do przekonania, jak zobaczymy w przypadku Malty lub Newgrange w Irlandii, że każda obudowa (każde jajo) jest nie tylko matrycą samą w sobie, w której ma miejsce odrodzenie ojca bogów pod synem (w przesileniu zimowym, jak gdzie indziej), ale może być również związana z określonym etapem procesu regeneracji. Przy takim rozumieniu rzeczy staje się jasne, że dopiero po przekroczeniu trzech kręgów w obrębie matrycy, która je obejmuje, regeneracja jest w pełni skuteczna, a wszystkie etapy zostały zakończone. 

Pomysł ten wydaje się być wspierany na przykład przez fakt, że załącznik D ma silne skojarzenia z „sępem”.

Symbolika sępa nie pozostawia absolutnie żadnego miejsca na jakąkolwiek inną interpretację niż ta, którą przedstawiłem w mojej konkretnej analizie (wybacz, że jestem tak surowy, ale to oczywiste, sumeryjska etymologia jest pieczęcią zatwierdzenia).

Termin sęp jest ścisłym sumeryjskim homonimem moździerza i jest symbolem bogini-matki Ewy i jej łona jako niszczycielskiego padlinożercy.

Dla przypomnienia, oto co znajdujemy w symbolicznej analizie sępa i moździerza:

Te [Á] mušen to nazwa sępa brodatego

Warto zauważyć, że znak pisma klinowego oznaczający „Te” to „Á”.

Dla á , áĥi, aĥ 5 , wszystkie trzy oznaczają ramię, skrzydło, róg, bok, moc.

Jeśli skrzydła przywołują skrzydła sępa, podwójne znaczenie jest oczywiste, ponieważ Ewa była znana przez á „…” (i inne fonemy) jako bok lub bogini boku. (i inne fonemy) jako bok lub bogini boku.

Co więcej, jakby tego było mało, „te” jest odpowiednikiem „ti”, które również oznacza bok, żebro lub strzałę (por. te, dih i tìl).

Tum oznacza również działanie, pracę (i belkę poprzeczną), kołczan. To łączy tum bezpośrednio z aka, ak, ag, a5, które w formie werbalnej oznaczają robić, działać.

ti tìla, tìl” oznacza również „życie” poprzez połączenie słów „tu” „rodzić się” i „íla” „podnosić, nosić”). Jest to niewątpliwie zawsze związane z Ewą, której hebrajskie imię „haya” oznacza „dawać życie”.

Tak więc „te”, sęp, jest niewątpliwie symbolem Ewy-aka/aga, bogini wybrzeża lub strony, matki, która daje życie.

Jeśli chodzi o mistyczny związek między sępem a moździerzem, jest on równie oczywisty:

Aby zrozumieć ich ścisły związek, musimy spojrzeć wstecz na jedno z sumeryjskich słów oznaczających zaprawę:

Naña lub nañ

Naña lub nañ (synonimy Gaz, Kum) oznaczają miażdżenie (z mianownikiem – a), ale także przez nañ, na8 czynność picia, podlewania, nawadniania, picia (z -ta-) (na8-na8 w marû) jest skurczem „ní” „ciała, siebie” „a” „wody” i „áñ” „nalewać, dostarczać”.

Termin ten wyjaśnia samo imię sumeryjskiej bogini Innany, które oznacza (między innymi) tę, która miażdży i podlewa, zrasza wodą, ale także bogatymi płynami. W rzeczywistości Inanna może być rozbita na „i” „na8-na8”.

ì” (lub ia2, 7, 9) oznaczające olej, tłuszcz, śmietanę, lub przez i4 (ia4) kamyki (lub nici rzeki), a przez i7 (lub ída) oznacza rzekę, główny kanał, ciek wodny (ída jest skrótem od „ed” „generować” i „a” „woda”).

Tak więc moździerz pod Naña, lub nañ, odnosi się do łona bogini matki, która zarówno miażdży, jak i jest źródłem synów, bogatych płynów witalnych i wody.

Zauważ, że naña odnosi się również do sody, zasady, potażu (używanego jako zupa), rośliny alkalicznej, mydlnicy lekarskiej (nañ, „pić” + a, „woda”). 

Warto pamiętać, że rośliny alkaliczne lub diety alkaliczne są uważane za odkwaszające i oczyszczające organizm oraz regulujące miesiączkę.

Naña jest zatem związana z oczyszczeniem istoty.

” … ” Tak więc zaprawa pod nañ, naña oznacza również fakt, że powracając do prochu, sproszkowanego w matrycy-kwiecie bogini-matki, upadła ludzkość może zostać oczyszczona, oczyszczona i zregenerowana.

Termin naña ma również inne znaczenie.

Aby lepiej go zrozumieć, wystarczy przetłumaczyć go na synonimy, zakładając, jak wykazano, że „g”, „k”, „ñ”, „ĥ” są równoważne w języku sumeryjskim.

Tak więc naña jest odpowiednikiem naga, naka lub naĥa.

W ten sposób znajdujemy nie tylko imię bogini-matki Ewy, aga/aka/aĥa/aña, ale także moździerz, ponieważ ĥa niesie również ideę moździerza z czynnością mieszania, mielenia.

Po przeczytaniu tego tekstu musisz zrozumieć następujące kwestie:

Jeśli Te odnosi się do brodatego sępa, sępa, który jest emblematycznym symbolem bogini matki Ewy, okazuje się, że… Tè, jego imiennik, jest również rośliną alkaliczną, mydlnicą, kardamonem, podobnie jak termin „naña”, który odnosi się do… zaprawy!

Tak więc Eve le côté, le côté la mère de la vie, le vautour i le mortier są synonimami, ściśle ze sobą powiązanymi i splecionymi przez ich etymologię!

Co więc jest takiego zaskakującego w tym, że wielkie boginie-matki, w tym Rhea, egipska Maut, Nekhbet, a nawet Izyda, są przedstawiane w postaci sępa?

Albo co byłoby zaskakujące, gdybyśmy przeczytali na przykład o Izydzie?

Sęp jest czasami utożsamiany z Izydą w Tekstach Piramid. Tajemnicze słowa Izydy, które dają życie, muszą być znane zmarłym. Posiadanie modlitwy sępa będzie korzystne dla ciebie w regionie tysiąca pól. To w nocy, w ciemności, w śmierci, bogini sępów ożywia duszę, która zmartwychwstanie o świcie: Sęp (matka) poczęta w nocy, na twoim rogu, o ciężarna krowo „… „. Sęp jest również przedstawiany na koszu, symbolizującym kiełkowanie w łonie matki. (CHEVALIER-GHEEBRANT, Dictionnaire des Symboles, 2005, s. 995)

Albo co byłoby tak wstrząsającego, gdybyśmy przeczytali, że w Rosji „stara ogrzyca Baba-Jaga, uosabiająca zimowe burze, podróżuje w moździerzu: w moździerzu toczy, tłuczkiem kopie, miotłą zaciera ślady”. (CHEVALIER-GHEEBRANT, 2005, str. 862)

Przez „podróżowanie w moździerzu” rozumiemy, że lata jak ptak, zarówno w moździerzu, jak i w koszu.

Zaprawą tej starej „baba-yaga” czarownicy jest nic innego jak „ba” matryca „aba” ojca i „ia” fluidy „aga” „eve”. 

…

Nie będzie żadnego, tak jak nie będzie żadnego w tym miejscu Göbekli Tepe, „prostym” miejscu regeneracji przez matrycę bogini matki, widząc ją, pod jej symbolem sępa i moździerza, obsługującą pierwszy etap regeneracji, a mianowicie zniszczenie, sproszkowanie, zmiażdżenie i zmieszanie ciała zmarłego.

Biorąc pod uwagę obecność sępa w kręgu D, jasne jest, że jest on szczególnie przywiązany do procesu niszczenia.

Fakt, że ten etap znajduje się pośrodku, ma sens, jeśli zaczniemy od następującej zasady:

Zadajmy sobie proste pytanie: skoro jesteśmy w miejscu, w którym zmarli ludzie odradzają się jako zregenerowane istoty, w inną osobę, jak długi jest okres ciąży dla istoty ludzkiej?

9 miesięcy (pamiętaj: cykl pszenicy również trwa 9 miesięcy, aby osiągnąć dojrzałość…)

Jeśli więc podzielimy 9 miesięcy na trzy odrębne etapy, będziemy mieli w lewym okręgu (zazwyczaj na zachodzie) fazę zapłodnienia, w środkowym okręgu fazę zniszczenia, czy to przez ogień i/lub zaprawę (zazwyczaj na północy), w prawym okręgu fazę ubijania (zazwyczaj na wschodzie), a na dole, w centrum (zazwyczaj na południu, moment odrodzenia z wezwaniem do światła przesilenia zimowego).

WYŚWIETLACZE ZWIERZĄT NA RÓŻNYCH FILARACH

Musimy być w stanie zbadać wszystkie z nich, zanim będziemy mogli określić dokładną historię, którą opowiada.

Kamień 43 w obudowie D

Jedynym, który udało mi się znaleźć na podstawie informacji, które udało mi się zebrać do tej pory, jest filar 43, który znajduje się na północ od zagrody D, również na północy, a zatem jest to zagroda, w której dominuje sęp.

Najbardziej uderzającą cechą tej sceny jest sęp otrzymujący jajo lub ziarno z lejkowatego kosza złożonego z różnych koszy ułożonych w okrąg, tworzących koronę wokół „głowy” ortostaty. Po prawej stronie jajo stało się wyraźnie duże, w postaci małego sępa, który jest następnie wyraźnie karmiony przez matkę (po prawej stronie fresku), a wszystko to pod spojrzeniem skorpiona poniżej (ale oddzielone linią głowy).

Samo w sobie, biorąc pod uwagę matrycową symbolikę kosza i kosza (motyw kosza powtarza się w rytuałach Izydy, Artemidy itp.) oraz biorąc pod uwagę symbolikę ziarna pszenicy i jajka, jest bardziej niż oczywiste, że jesteśmy świadkami odrodzenia ojca pod synem, w tym przypadku małego kondora.

Nawet bez znajomości sumeryjskiego i wszystkich symboli, biorąc pod uwagę to, co jest po prostu dostępne w słowniku symboli w (CHEVALIER-GHEEBRANT, 2005) Jeśli chodzi o symbolikę sępa i kosza, która jest ściśle związana z boginią-matką i o której właśnie ci przypomniałem (sęp jest matką i jest przedstawiony na koszu symbolizującym kiełkowanie w łonie matki: więc to nie moje), musiałbyś być całkiem szczerze dość ślepy (lub dość tępy, w zależności), aby nie zrozumieć, o co w tym wszystkim chodzi…

O ile się nie mylę, prawdopodobnie mówimy o łowcach-zbieraczach, którzy byli w trakcie nauki udomawiania sępów do polowań… W każdym razie, co ja sobie myślałem?

Tak czy inaczej, przejdźmy do rzeczy.

Fakt, że ten sam kamień przedstawia bezgłowego mężczyznę w pozycji ityfalicznej, z wyprostowaną płcią, jest zgodny z logiką przedstawienia regeneracji ojca w synu, małym kondorze/vautourze.

Należy pamiętać, że kiedy zostali skazani na śmierć, pierwsza ludzka para była przedstawiona bez głów (o Adamie w postaci bezgłowego byka, pnia drzewa itp. patrz tom 3 i analiza wyroku śmierci wydanego przez Logos). Kamień pokazuje go zatem w jego upadłej, bezgłowej formie, tj. skazanego na śmierć w Edenie przez Logos Boga (którego skorpion jest jednym z początkowych znaczeń). Pokazuje również, że przed śmiercią zapłodnił swoją żonę swoim wzniesionym i zwycięskim fallusem, co dzięki temu symbolicznemu przedśmiertnemu poczęciu przyszłego syna ostatecznie umożliwiło mu odrodzenie się za pomocą matrycy-mortier-corbeille jego żony, bogini Ewy-vautour-mortier, reinkarnując się jako jej syn i pojawiając się tutaj jako mały sęp-syn. 

Odwieczna pętla śmierci-odrodzenia Ojca Bogów jest ponownie reprezentowana i zatacza pełne koło przez tę (inną) obrazową scenę, która mówi dokładnie to samo, co totem zwierzęcy, ale z innymi symbolami!

Walka między wężem a lisem

Czytałem też (nie mogąc znaleźć źródła), że jeden z motywów przedstawia walkę węża z lisem.

Jest to szczególnie sugestywne, ponieważ w walce na śmierć i życie, która została przeanalizowana w tomie 3 między Tytanem i jego potomstwem a Ojcem Bogów i jego potomstwem (przejrzyj symbolikę lisa; tom 3 Wojna propagandowa Tytana; Konieczne dostosowanie Tytana do proroctwa z Księgi Rodzaju 3 : 15), lis był w jednym ze swoich najwcześniejszych symboli zwierzęcym przedstawieniem Logosa Boga, przeciwnika Tytana i jego ziemskich przedstawicieli (którzy na przykład w Egipcie przybrali postać psowatego Seta), podczas gdy Tytan ze swojej strony był reprezentowany w tej walce pod swoim pierwotnym symbolem węża.

Symbol lisa stanie się również symbolem ezoterycznego Logosu, który przejmie symbol od swojego przeciwnika.

Trudno się więc dziwić, że ta walka została tutaj przedstawiona.

Może to po prostu oznaczać dwie rzeczy:

• Walka między potomstwem judeochrześcijańskiego mesjasza a Tytanem
• Zwycięstwo ezoterycznego mesjasza i jego zwycięska walka z wężem, w powtórzeniu na jego korzyść proroctwa z Księgi Rodzaju 3:15, w celu zastąpienia siebie w sercach ludzi prawdziwym mesjaszem.

Ponieważ centralną kwestią, która stawia prymitywne judeochrześcijaństwo przeciwko ezoteryzmowi, jest w szczególności kwestia wewnętrznej nieśmiertelności i boskości ludzkiej duszy, a przede wszystkim pierwszej ludzkiej pary (czy naprawdę umarli, czy też mieli dostęp do nieśmiertelności?), Logiczne jest znalezienie tej prehistorycznej sceny opisanej pod tymi mitologicznymi symbolami w tym samym miejscu, w którym ówczesne masy były nauczane, że miała miejsce regeneracja ojca bogów.

WYJAŚNIENIE OBECNOŚCI MOŹDZIERZY

Symbolika zaprawy murarskiej została dokładnie zbadana, nie tylko poprzez pełną analizę przedstawioną w Księdze 2, ale także poprzez wiele zbadanych miejsc.

Zachęcam do ponownego przeczytania i zwrócenia szczególnej uwagi na to, co zostanie powiedziane w analizie świątyń maltańskich.

Musimy po prostu zrozumieć, że moździerz, podobnie jak jaskinia lub kocioł, jest miejscem, w którym ma miejsce śmierć, w konkretnym przypadku jego użycia, „zmiażdżenia”, symbolicznego unicestwienia osoby skazanej na śmierć, osoby złożonej w ofierze, aby umożliwić jej regenerację w nową istotę, jednocześnie wytwarzając „pokarm” dostarczany przez boginię-matkę swoim czcicielom, aby umożliwić im uzyskanie nieśmiertelności. Zaprawa niesie więc ze sobą ideę śmierci, zniszczenia związanego z zejściem do podziemi, powrotu do łona jako preludium do przyszłego odrodzenia i produkcji obfitości. 

Można zrozumieć, dlaczego nie ma absolutnie nic zaskakującego w „nienormalnie wysokiej koncentracji sprzętu do mielenia ziarna” na miejscu, w tym moździerzy z cylindrycznymi lub stożkowymi tłuczkami.

Czy mamy zobaczyć, jak pan Trump w miejscu megalitów na Malcie, grupę łowców-zbieraczy odkrywających radość z rolnictwa i szczęśliwie mielących razem mąkę, aby „stworzyć więź społeczną” bez poczucia świętości lub kultu, i którzy, aby to zrobić, włożyli gigantyczny wysiłek przez dziesięciolecia lub setki lat, czy też mamy wreszcie zobaczyć? Podobnie jak pan Ferguson, mistyczny związek z symbolicznym kultem bogini matki, która, jak zrozumieliśmy, poprzez swoje łono, symbolizowane przez moździerz, musi zmielić swojego męża (a następnie jej wielbiciela), symboliczne ziarno, aby lepiej odrodzić go 9 miesięcy później jako nową istotę, nowe oczyszczone ziarno?

WYJAŚNIENIE OBECNOŚCI NARZĘDZI ŁOWIECKICH

W rzeczywistości to samo dotyczy polowania.

Archeolodzy na miejscu znaleźli dużą liczbę narzędzi łowieckich i szczątków zwierząt (głównie gazeli, tura i dzikich osłów), które odpowiadały faunie występującej w okolicy tego miejsca w tamtym czasie.

Powiedziano już, że obecność tych zwierząt może być związana ze zwierzęcym awatarem lub bóstwem, które złożyło je w ofierze i mogło podzielić się nimi z wyznawcami.

Nie możemy jednak zapominać przede wszystkim o symbolice polowań.

Zostało to wyczerpująco zbadane w tomie 1 jako jeden z rytuałów sublimacji, które można wykonać za życia (przejrzyj symbolikę polowania, łucznika, polowania na łanię z brązowymi stopami itp.)

 Przypomnijmy tylko, że znaczenie słowa grzech to „chybić celu” lub „nie trafić w cel”. Tak więc symbol myśliwego, a w szczególności łucznika (lub dzierżącego procę), który trafia w swój cel z doskonałą zręcznością, symbolizuje odzyskaną doskonałość, znak sublimacji osiągniętej przez osobę, która ją utraciła, a tym samym jej przemianę w gwiezdną boskość za życia.

Znalezienie tak wielu narzędzi łowieckich w tym miejscu kultu niewątpliwie świadczy o praktyce tego wzniosłego rytuału. Być może broń została następnie ofiarowana parze bogów na miejscu, co wyjaśniałoby, dlaczego została tam pozostawiona.

Najwyraźniej wymagania bogini matki dotyczące ofiar, obfitość dziczyzny, którą obiecała zapewnić w zamian za swoje sługi po zakończeniu rytuałów i ofiar, oraz praktyka tego wzniosłego rytuału aktu polowania, być może wymagającego błogosławieństwa bogini matki dla broni myśliwskiej, wszystko to przyczyniło się jednocześnie do nagromadzenia tak wielu narzędzi myśliwskich na tym terenie.

POWODY DLA KIERUNKU

ZE WZGLĘDU NA PRZEDSTAWIENIE TRZECH GWIAZD PASA ORIONA

Skoro już jesteśmy przy temacie łowcy, przejdźmy do Oriona.

Po pierwsze i najważniejsze, nie wierzę w potrzebę dostosowywania się do konstelacji podczas budowania z dwóch głównych powodów:

1. Zakłada to, że starożytni nie mieli wiedzy na temat konstelacji i że musieli się do nich dostosować, aby nadać im sens.
2. Datowanie z konieczności prowadzi nas do przedziałów czasowych, które są zbyt odległe od rzeczywistości momentu, w którym zostały zbudowane. Co więcej, byłyby one zrozumiałe tylko przez pewien okres czasu. 

Osobiście jestem jednak przekonany, że :

1. Ci budowniczowie byli już wybitnymi astronomami. Wystarczyło, że wspomnieli o Pasie Oriona, a skojarzyliby to miejsce z tym pasem, bez konieczności dostosowywania się do niego.
2. Powołaniem tych miejsc jest pozostanie ponadczasowymi. Wyrównanie ze słońcem w jego dziennym lub rocznym rytmie księżycowym jest niezmienne. Z drugiej strony, szukanie wyrównania spowodowałoby, że miejsce byłoby poza fazą w średnim i długim okresie, czego nie chcieli ani nie musieli szukać. Aby pozostać ponadczasowym, wszystko, co musieli zrobić, to przedstawić na ziemi całość lub część konstelacji, którą chcieli przywołać i skojarzyć z miejscem.

Tak więc, tak dla możliwego odwzorowania pasa Oriona, ale nie dla jego wyrównania z konstelacją podczas budowy.

Mając to na uwadze, symboliczne przywołanie Oriona jest bardzo atrakcyjne i idealnie pasuje do strony, której celem, podobnie jak wszystkich innych stron, jest przekształcenie ojca bogów w gwiazdę.

Fakt, że jest on przedstawiany jako myśliwy, a nawet łucznik (Orion wydaje się trzymać procę i tarczę, ale widzimy też mężczyznę strzelającego strzałą z łuku), jest całkowicie możliwy i bardzo rozsądny z symbolicznego punktu widzenia. Przesłanie jest takie, że popełniwszy błąd, zgrzeszywszy, chybiając celu jako człowiek, mimo to, jak naucza doktryna ezoteryczna, mistycznie odkupił się, poświęcając się i został zregenerowany przez matrycę. W rezultacie jest teraz intronizowany wśród gwiazd niczym doskonały łucznik-myśliwy, który nigdy (ponownie) nie chybi celu. Znów stał się doskonały.

ZE WZGLĘDU NA ZBIEŻNOŚĆ Z PRZESILENIAMI I RÓWNONOCAMI

Faktem jest, że to miejsce, podobnie jak zdecydowana większość innych megalitycznych miejsc, jest corocznie dopasowywane do przesileń i równonocy.

(re)oto cykl, który moim zdaniem jest podzielony między cykle równonocy i przesileń z jednej strony, a 4 główne etapy mistycznej ciąży poprzedzającej regenerację z drugiej (patrz symbolika przesileń i równonocy w tomie 3):

Wprowadzaj teksty od lewej do prawej, a następnie zgodnie z ruchem wskazówek zegara:

1. Równonoc wiosenna (21/24 marca) : Faza projektowania
2. Przesilenie letnie (około 21 czerwca): Przejście przez ogień i szlifowanie
3. Równonoc jesienna (21/24 września): Młócenie lub ubijanie
4. Przesilenie zimowe (około 21 grudnia): Odrodzenie.

Każda z gęsto zarysowanych dzielnic odpowiada innemu etapowi procesu rewitalizacji.

Nie jest to sprzeczne z triskelem, ponieważ czwartym etapem jest odrodzenie, które odpowiada korytarzowi wejściowemu lub, używając symboliki krzyża, osi na dole krzyża.

Dlatego architekci każdego megalitycznego miejsca, gdziekolwiek się znajdowali, musieli najpierw określić orientację miejsca, zaczynając od punktu wejścia, bramy wybranej tak, aby słońce uderzało w środek każdej ćwiartki lub przynajmniej w strefę tej ćwiartki, aby odpowiadała wskazanej fazie cyklu ciąży.

W zależności od punktu wejścia wybranego światła, umieszczono :

• Oznacza to, że oś konstrukcji jest ustawiona w taki sposób, że słońce w czasie przesilenia zimowego uderza bezpośrednio w centrum dzielnicy poświęconej odrodzeniu.
• Albo użyli kamieni, aby odbić wpadające światło słoneczne na ten centralny obszar.

Najważniejszą rzeczą jest to, że w tym dniu przesilenia zimowego centrum tej dzielnicy, a przynajmniej tego obszaru, jest oświetlone w taki czy inny sposób, światłem bezpośrednim lub pośrednim, aby przywołać zmarłego do światła, aby mógł opuścić swój grób, łono matki, rodząc się ponownie teraz, gdy jego ciąża dobiegła końca.     

Ta sama zasada dotyczy centrów lub stref każdej dzielnicy.

Słońce musiało uderzyć, bezpośrednio lub pośrednio, w środek lub obszar tego okręgu w dokładnym momencie każdej równonocy, przesilenia i związanej z nimi daty, jak pokazano na powyższym diagramie.

Jest to, jak sądzę, uniwersalna zasada dla tego typu renesansowych budynków.

Zrozumiałe jest zatem, że nie wszystkie miejsca poświęcone renesansowi musiały mieć wschodnie wejście, ponieważ projektanci musieli jedynie bawić się odblaskowymi kamieniami, aby zapewnić, że każdy obszar będzie oświetlony we właściwym czasie.  

W przypadku świątyni w Göbekli Tepe, wejście przedstawione przez pana Dendrinosa na jego schemacie świątyni znajduje się wyraźnie na południu i kładzie on szczególny nacisk na ustawienie, które można zobaczyć podczas przesilenia letniego.

Na stronie Arcana znajdujemy orientację w stosunku do słońca, punkt wejścia światła jako pochodzący ze wschodu (a nie z południa), a tym samym generujący wyrównanie przesileń i równonocy.

Biorąc pod uwagę, że każda obudowa miała okna, może to być przyczyną różnicy w orientacji głównego punktu wejścia światła na teren. 

Jedno jest pewne: odejście zmarłego z kosmosu zwykle następuje w momencie przesilenia zimowego, co jest bardzo symbolicznym momentem, w którym słońce jest wzywane do odrodzenia. Jest mało prawdopodobne, aby przesilenie letnie zostało wybrane do symbolizowania tego odrodzenia, nawet jeśli, ponieważ jest to moment, w którym słońce jest najsilniejsze, mogło być uważane przez niektóre ludy za moment wybrany do wyniesienia ojca bogów do rangi gwiazd, co w tym przypadku po prostu przesunęłoby fazę między etapami ciąży a rytmem równonocy i przesileń.

POWÓD CIENI

W związku z tym, co właśnie zostało powiedziane, interesujące jest odnotowanie uwagi pana Dendrinosa, że choreografia cieni (a zatem światła) jest widoczna na miejscu, z każdym dniem i każdą nocą, w obrębie ogrodzenia, cień jednego filaru spoczywa lub pojawia się na innym filarze, w ściśle określonym momencie dnia, i to między wszystkimi filarami, w tym między filarami centralnymi, wszystko w balecie, który przywodzi mu na myśl obraz pary.

W tym względzie bardzo przydatne jest odwołanie się do symboliki cienia.

Dla przypomnienia, jednym z sumeryjskich słów oznaczających cień jest an-dùl

An-dùl oznacza również ochronę.

Jeśli rozłożymy to słowo na czynniki pierwsze, jego znaczenie stanie się niezwykle interesujące.

An odnosi się do sumeryjskiego ojca bogów, ponieważ tak został nazwany.

Spójrzmy jeszcze raz na etymologię słowa „An” podaną w symbolicznym indeksie sumeryjskich fonemów w tomie 3.

Przypomnienie etymologii słowa „An”:

„An” jako takie oznacza niebo, raj, ojca bogów An; „…” w formie werbalnej oznacza być na wysokości „…”.

Ponieważ „a” i „e4” są równoważne, „an” jest homofonem „en”, który oznacza dostojnika, władcę, najwyższego kapłana, przodka, posąg…

Jak powstał fonem „an”?

„a” lub „aa” oznacza ojca

Jeśli chodzi o „n”, oznacza ono „być podniesionym” (dokładnie tak jak fonem „íla, íli, íl” „być podniesionym”).

Łatwo zrozumieć, dlaczego An jest ojcem sumeryjskich bogów.

Jest to dosłownie ojciec-przodek wyniesiony do rangi bogów, do nieba.

Ta etymologia pomaga nam zatem zrozumieć, że An nie jest ojcem bogów, tak jakby zawsze był bogiem, ale dokładniej ludzkim przodkiem, ojcem, najwyższym kapłanem, który stał się bogiem po wychowaniu, albo za życia, albo po śmierci.

Rzeczywiście, wywyższenie oznacza, że wcześniej istniał stan niższości lub poniżenia. Prawdziwy bóg nie musi być wywyższony, ponieważ z natury jest już „na szczycie”.

Krótkie przypomnienie etymologii słowa „dul”.

Nie mogę tutaj zagłębiać się w etymologię tego słowa, ponieważ jest ona bardzo bogata i pełna, i została wyczerpująco zbadana w dodatku pod różnymi dokładnymi analizami (przejrzyj analizy symboliki jaskini [dul6 lub du6], tell, kopca lub kopca [dul6, du6 ], kotła [udul lub utul], pieca [udun] itp.)

Wszystko, co musimy tutaj zrobić, to pamiętać, że jest to bardzo ważny fonem, który wraz ze swoimi homonimami przekazuje dużą część procesu regeneracji wielkiego boga przeprowadzanego przez matrycę: na przykład du10 lub dùg oznacza pochwę; dul3, 4, 5 oznacza ochronę), procesu odbywającego się w kilku etapach, z których du/dul przywołuje główne działania przeprowadzane w kilku kluczowych etapach: zabijanie, poprawianie (poprzez ba[ra]towanie), oczyszczanie (poprzez gotowanie lub wyważanie), regeneracja (poprzez odkupienie, wyzwolenie, [re]formowanie do doskonałości i ponowne narodziny).

W związku z symboliką cienia, myślę, że warto przypomnieć tutaj jedno ze znaczeń słowa „dul” odnoszące się do działania odkupienia lub okupu.

Oto co zobaczyliśmy:

dul3, 4, 5 odpowiednik dal, oznacza ochronę i w swojej werbalnej formie obejmuje, ubiera, chroni, ukrywa.

W szczególności czynność odziewania reprezentuje przywrócenie do zatwierdzonego stanu (przejrzyj symbolikę odziewania). Jest ono powiązane z działaniem okrywania, które oznacza potrójne działanie polegające na ochronie, ukrywaniu, a przede wszystkim odkupieniu (zobacz symbolikę okrywania).

Przypomnijmy symbolikę przykrycia: podczas gdy greckie słowo oznaczające okup, „lutron”, pochodzi od czasownika oznaczającego „rozluźnić” (oznaczało sumę płaconą za uwolnienie jeńców wojennych), hebrajskie słowo używane do okupu to „kophèr”, które pochodzi od czasownika oznaczającego „przykrywać” lub „przykrywać”. Arka Noego była „pokryta” (kaphar) smołą (Rdz 6:14).

Zapłacenie okupu oznacza zatem pokrycie „czyjejś winy” lub „kogoś”. Psalm 65:3. 

Stąd również arabskie określenie Allaha, „raffour”, oznaczające miłosierny, co dosłownie oznacza również „ten, który przykrywa” w sensie wybaczania win).

Rozumiemy więc, że symbolika cienia jest wysoce naładowana, ponieważ jest etymologicznie, a zatem symbolicznie związana z regeneracją ojca-przodka, aby uczynić go bogiem, operacją przeprowadzaną przez matrycę, niezależnie od tego, czy jest to jaskinia, kopiec, dokładnie tam, gdzie jesteśmy teraz z tym kopcem w Göbekli Tepe, zgodnie z różnymi etapami, które właśnie powtórzyłem. 

Tak więc „cień” „an-dul” dosłownie oznacza „jaskinię, tell, kopiec An”!

Widzieliśmy to w ich odpowiednich analizach, a także to, co je pokrywa i chroni, aby uczynić je gwiazdami…!

W rzeczywistości „dul” jest skrótem od „da” i „ul”.

Jednym z podstawowych znaczeń słowa „ul” jest „gwiazda”, a wiemy, że gwiazda jest symbolem zmarłego osiągającego niebo deifikacji (prosimy o zapoznanie się z symboliką gwiazdy).

Obejmuje go i chroni, ponieważ takie jest właśnie znaczenie słowa „da”:

Da oznacza ramię, bok, a w użyciu werbalnym ma znaczenie bycia blisko, ochrony, trzymania, utrzymywania,

Jak można teraz łatwo zrozumieć z tego, co zostało powiedziane wcześniej w tych analizach oraz w analizie symboliki wybrzeża, strony, an-dul nie mówi nam po prostu, że jest to miejsce (jaskinia, kopiec, tell) lub rzecz (cień, matryca) umożliwiająca odkupienie ojca bogów; Słowo „dul” mówi nam również, kto jest właścicielem, ponieważ odnosi się przez „da” do boku, wybrzeża, innymi słowy towarzysza, asystenta pierwotnego deifikowanego ojca-przodka, a mianowicie Ewy.

Dwa centralne ortostaty są tym łatwiejsze do zidentyfikowania!

Skoro już jesteśmy w temacie symboliki cienia, myślę, że warto również pamiętać, że innym słowem oznaczającym cień jest ” ñissu lub ñizzu „, które ma/ma znak pisma klinowego „ÑIŠ.MI”.

Przyjrzyjmy się pokrótce znaczeniu ñis, „su” lub „zu” i „mi”, aby zrozumieć mistyczne znaczenie tego cienia.

Znaczenie słowa „ñis” :

” … „

niš jest bardzo powszechnym terminem w języku sumeryjskim, ponieważ jest używany ogólnie do oznaczania przedmiotu, narzędzia lub instrumentu wykonanego z drewna, ponieważ niš oznacza również drewno. Dlatego często występuje przed innym słowem, zasadniczo w celu określenia faktu, że jest to instrument.

” … „

ñiš, ñeš oznaczają drzewo, berło, symbol dominacji” … „…

” … ” Należy również zauważyć, że może to być drzewo. Drzewo jest symbolem zarówno ojca bogów, jak i bogini matki, która sama często wciela się w drzewo. Tak więc, chociaż symbol ten wydaje się mieć silne męskie konotacje, może również reprezentować i ucieleśniać wielką boginię-matkę.

Rozumiemy więc, że cień może symbolicznie być narzędziem, środkiem i symbolem dominacji i władzy. 

Ale do czego służy ten cień?

Do kogo należy?

Znaczenie słowa „su” lub „zu” :

Ten fonem (również!) był przedmiotem dogłębnej analizy etymologicznej.

Jest bardzo ruchliwa i ważna, dlatego jej analiza jest szczególnie interesująca.

Jest on dostępny w analizie symboliki nagości.

Dlaczego w analizie nagości?

Ponieważ…

Termin „su” używany jako przymiotnik odnosi się do faktu bycia nagim, w mianowniku, ciała, ciała, skóry, a także substytutu, zamiennika.

Kiedy je analizujemy, zdajemy sobie sprawę, że to proste małe słowo, „su” dla „nu”, na mocy wielu znaczeń jego fonemów, pozwala nam zidentyfikować wiele ambiwalentnych znaczeń nagości, które należy rozumieć jako ewoluujące, progresywne, zaczynające się od utraconej nagości i przechodzące do odzyskanej nagości, przechodząc przez etap ludzkiego rozkładu po grzechu Adamowym.

Obejmuje on następujące etapy (których nie będę tutaj szczegółowo opisywał): stan (początkowego) szczęścia , po którym następuje stan (pośredniego) rozpadu, a następnie możliwe odkupienie dzięki matrycy, a następnie powrót do nagości jako symbolu regeneracji.

Ograniczę się do wyrażenia tego, co jest bezpośrednio związane z tym, o czym tutaj mówimy:

Część tego, co zostało powiedziane w sekcji „początkowe szczęście”:

Należy zauważyć, że su11 (odpowiednik zú), podobnie jak sú (odpowiednik zu), oznacza wiedzę i mądrość.

W ich werbalnym użyciu oznaczają wiedzieć, rozumieć; informować; uczyć się od kogoś; uznawać kogoś za wykwalifikowanego, wykwalifikowanego itp.

Tak więc „su” jest również symbolem stanu wiedzy, mądrości, pozytywnym wskaźnikiem stanu doskonałości.

Tutaj widzimy znaczenie zu, które oznacza wiedzę, mądrość.

Analiza „su” w sekcji dotyczącej wykupu brzmi następująco:

Aby zagłębić się w ambiwalencję symbolu, powinniśmy zauważyć, że súg, su8 najwyraźniej oznacza stać prosto (por. gub, súb), będąc, zgodnie z leksykonem, skrótem od „su” oznaczającego „ciało” oraz „długi i prosty”).

Ta idea powstania może przypominać ideę powstania w duchu buntu (i symbolikę Tytana pod wężem, który powstaje), ale także fakt, że ludzie powstali, ponieważ otrzymali nadzieję na wyjście z tej złej sytuacji.

Należy zauważyć, że sud4, su13 w ich słownym użyciu oznacza być długim, rozciągać się, wydłużać, trwać, dawać, prezentować, oferować (przymiotnik długi), a przede wszystkim sug6, su oznacza zastąpić, przywrócić, spłacić (pożyczkę itp.) (por. rúg), będąc, zgodnie z leksykonem, skurczem „wypełnienia” i „wejścia, komory, zbiornika”.

Słowo „su” implikuje zatem ideę okupu, ponieważ odnosi się do przywrócenia, zastąpienia, spłaty długu (symbolicznie grzechu), umożliwiając ludziom wyprostowanie się i przedłużenie ich skróconego życia.

Co więcej, słowo „su” w mianowniku oznacza ciało, ciało, skórę, a także substytut, zamiennik. Jest zatem jasne, że ciało, ciało, jest pomyślane jako możliwy substytut istoty ludzkiej.

” … „

Czy nie uważasz, że związek jest dość oczywisty z monolitami i ogólnie stojącymi kamieniami, które reprezentują ubóstwionych przodków, a tutaj z prostymi, długimi ortostatami z Göbekli Tepe, z tymi dwiema istotami ubranymi w proste przepaski biodrowe, które ocieniają się nawzajem, zakrywając się, odkupując się w cyklu etapów?

Oto, co czytamy w tej analizie „su” w sekcji dotyczącej nagości, etapu wstępnego do regeneracji:

Analizując różne etapy regeneracji, zauważono, że wielki bóg, podobnie jak istota, która podąża jego śladami, tj. ezoteryczny wtajemniczony, musi zgodzić się na poświęcenie siebie, na poświęcenie ego lub jaźni.

Ta operacja jest również symbolicznie przekazywana przez słowo „su”, ponieważ jeśli pierwsze znaczenie usuwania jest takie, jak w przypadku naszych pierwszych rodziców, którzy utracili swoje atrybuty i doskonałe zdolności z powodu egoizmu, ezoterycznie, poprzez przeprowadzenie odwrotnego procesu, tj. poprzez sublimację siebie, poprzez pozbycie się egoizmu i złych myśli, możliwe jest odzyskanie utraconej doskonałości.

Dlatego ezoteryka naucza również, że samozaparcie jest koniecznością dla wtajemniczonej istoty ludzkiej.

Jeśli więc su3 (odpowiednik sud, sug4) ma werbalne znaczenie rozbierania, odsłaniania, opróżniania, będąc, zgodnie z leksykonem, skurczem „su” „ciała” od ig, „wejścia” lub nawet mug2 „nagości”, zauważamy, że su7 (sug8 sul4, sur12,) to klepisko (dla zboża) lub stos zboża.

 gisu – su to kosz (powtórzenie „su” klepisko)

Mając na uwadze symbolikę kosza, który jest symbolem łona (przejrzyj symbolikę kosza) młócenia zboża, które polega na pozbywaniu się ziarna, co reprezentuje czynność uśmiercania wielkiego boga przed jego regeneracją, „su” przekazuje zatem ideę ofiary wielkiego boga, następnie jego młócenie, miażdżenie (ponownie przyjrzyj się idei, że súd oznacza miażdżenie, miażdżenie [zgrzytanie zębami, które jest tutaj stosowane w innym znaczeniu], aby pozwolić mu się oczyścić, zachować tylko to, co najlepsze, a tym samym kupić siebie, aby się odrodzić.

Jeśli podsumujemy to, co właśnie powiedzieliśmy, jakie jest mistyczne znaczenie cienia ñissu lub ñizzu?

Jest narzędziem mądrości, szczególnej wiedzy, wiedzy i uznania dla swoich wyznawców, że matryca bogini-matki pozwoli im, po śmierci i powrocie do niej, tak jak zrobiła to z ojcem-przodkiem, poprzez tę samą akceptację śmierci doświadczanej jako akt ofiarny, zgadzając się na to, by dać się pobić, zmiażdżyć, zmiażdżyć, ukarać za swoje występki, że wtedy będą mogli ponownie wyłonić się nadzy i doskonali, odkupieni, jak gwiazdy, bogowie.

A jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do tego, że prawdziwym cieniem, który odkupuje ich w konkretnym cyklu regeneracyjnym, jest przede wszystkim cień bogini matki i jej łona, musisz pamiętać o jednym z pierwotnych znaczeń słowa „su”, które oznacza „zastępstwo, zastępstwo”, w sensie małżonka, towarzysza, pomocnika ojca bogów (przejrzyj symbolikę boku, wybrzeża).

Ale także znaczenie „mi”, ponieważ nie zapominajmy, że klinowym odpowiednikiem cienia ñissu lub ñizzu jest ÑIŠ.MI, który, jak widzieliśmy, oznacza instrument, symbol mocy „ñis” „mi”.

Więc kim jest „Mi”?

Przypomnę:

me lub jego odpowiedniki ñe i mi oznaczają moc wielkiej boskości.

mi jest bardzo ważnym fonemem symbolicznym. Wraz ze wszystkimi swoimi odpowiednikami (gíg, ñíg, gi 6, ge6, ñi6, ñe6, mi, mé, ku10; gi25) odnosi się do nocy jako ciemnej, wilgotnej jamy, takiej jak gardło lub usta (lub łono);

„mí” oznacza „kobietę”, kobietę [jak w „mu10, munus”].

Przypomnijmy też pokrótce jedno ze znaczeń słowa „mu”, z którym związane jest „mi”:

Mú (lub Mud6) oznacza śpiewać, dmuchać, zapalać, zapalać, rosnąć, podczas gdy mù (lub ma5 ze znakiem klinowym ka׊È) oznacza szlifować, szlifować, palić. Ka še oznacza drzwi (ka) ziarna (pszenicy…) deszczu (še 7) odchodów, obornika še 8

„Mu” lub „mi” oznacza zatem moc mrocznej bogini-matki lub ciemną jamę, „drzwi” (tj. wejście do łona) ziarna, osobnika, którego miażdży, miele i pali, aby mógł rosnąć. Konsekwencją tego procesu jest nie tylko regeneracja zmarłego, ale także jego dar dla niej jego żywotnych płynów ustrojowych: deszcz-mocz, odchody-nawóz.

Należy również pamiętać :

Jednym z homofonów słowa „mu” jest mur10, mu4, co oznacza ubierać się lub ubierać się

W ten sposób, poprzez ich regenerację, „mi” pozwala zmarłym na symboliczne ponowne ubranie, w sensie przywrócenia do zatwierdzonego stanu, tak jak para bogów, podobnie jak dwa centralne ortostaty, są sami….

Nie jest zatem zaskakujące, że cień filarów był przedmiotem takiego zainteresowania ze strony budowniczych, którzy z pewnością nie byli nieświadomi tego, co właśnie zostało powiedziane, aby oprzeć je o siebie w ten sposób. Bez wątpienia miało to na celu wskazanie zmiany etapu w mistycznym procesie ciąży, związanym z kalendarzem dnia i roku, ale także wskazanie, że na tym etapie jedno lub drugie bóstwo symbolicznie „zakrywa” drugie, tj. chroni je i pomaga mu odkupić swoje winy.

Interesujące byłoby po prostu poznanie awatara przypisanego do każdego słupa T na obwodzie, dokładnego cyklu cienia od świtu do wieczora oraz w kluczowych porach roku, abyśmy mogli określić, w jaki sposób pasuje on do faz różnych etapów regeneracji.

PŁYNNA SYMBOLIKA

HYDROGRAFIA I SYMBOLIKA PŁYNÓW

Nasze badanie tego miejsca pokazuje, że w przeciwieństwie do wielu innych megalitycznych miejsc, które będziemy analizować, nie ma tu pobliskiego źródła ani rzeki.

Ponieważ jednak sytuacja w tym regionie mogła ulec poważnym wstrząsom (szczególnie w czasie ostatniej epoki lodowcowej Ostatniego Dryasu), możemy założyć, że nie zawsze tak było, przynajmniej nie w czasie, gdy ta strona została zaprojektowana (zakładając, że została zbudowana wcześniej).

W każdym razie region ten zawsze był żyzny, ponieważ pan Dendrions twierdzi, że „płaskie, obfite i żyzne pola uprawne można znaleźć na południe od tego miejsca”.

(Gobekli Tepe: zabytek z 6 tysiąclecia p.n.e. / Dimitrios S. Dendrinos/15/11/2016; s.9)

MANIFESTACJA PŁYNNEJ SYMBOLIKI

Zauważyłeś, że chociaż obecnie nie ma źródła wody w pobliżu tego miejsca, cysterny zostały znalezione na wapiennym płaskowyżu z widokiem na to miejsce, ale ich pojemność wynosi 153 m3, co jest uważane za zbyt ograniczone, aby zaopatrzyć wioskę w wodę. Znaleziono duże wapienne pojemniki, a także kadź i wygrawerowaną reprezentację małych kubków, a także znaleziono dowody na lokalny rytuał odurzania się piwem i/lub sfermentowanymi napojami.

W takim kontekście rytualnym, znając znaczenie sfermentowanych napojów i mistycznego odurzenia, oczywiste jest, że mamy do czynienia z kultem płynów przykucniętej bogini matki (zobacz rozdział poświęcony symbolice płynów, aby uzyskać wyjaśnienie symboliki piwa związanej z moczem bogini matki).

WYJAŚNIENIE KULTU CZASZEK

Warto również zauważyć, że w tym miejscu praktykowano kult czaszek.

Jest to tylko kolejne potwierdzenie, jeśli jakiekolwiek byłoby potrzebne, że znajdujemy się na kultowym miejscu poświęconym regeneracji Ojca i wszystkich zmarłych przodków za pomocą matrycy.

Rzeczywiście, najważniejszą symboliką czaszki jest to, że reprezentuje ona jaskinię, innymi słowy łono bogini matki. Wykonanie otworu w górnej części czaszki reprezentuje omphalos sklepienia, pępek łona bogini matki, przez który zmarły ponownie się narodzi.

Nić, na której jest zawieszony, reprezentuje oś, dzięki której dotrze do środka koła, wznosząc się w linii prostej, osiągając w ten sposób boskość i ponownie odkrytą doskonałość.

Zapraszam do zapoznania się z tomem 3, symboliką czaszki [ale także symboliką słupa (gdzie widzimy, że para bogów w ich upadłym i ofiarnym stanie była przedstawiana jako wisząca lub zawieszona), symboliką nici i pająka…].

To znaczy, nie, nie, czy nie jesteśmy na „pępku świata”?!?

Więc co w tym takiego niezwykłego, szczerze mówiąc? Zauważenie obecności kultu czaszek, który jest tylko kolejną, inną, po prostu mniejszą, mikrokosmiczną reprezentacją mocy matrycy bogini matki, aby przekształcić byłego mieszkańca tej czaszki-macicy w boską istotę, czyniąc go wychodzącym przez otwór na jej szczycie, jej omphalos, jej pępek, bardzo dokładnie to, co sam kopiec robi symbolicznie, na tym „pępku wzgórza” na większą skalę!

Niezrozumienie tego, z symbolicznego punktu widzenia, jest po prostu (kiepskim) żartem!

WYJAŚNIENIE OBECNOŚCI FALLUSA

Jeśli chodzi o obecność fallusów, nie mogło być bardziej logicznie.

Przede wszystkim pamiętajmy, że symbol fallusa jest wieloraki, w zależności od kontekstu i tego, czy jest izolowany, czy nie, może oznaczać zapłodnienie przez ojca, jego uniesienie lub pochwę bogini matki wydalającej go w kierunku gwiazd.

(przejrzyj symbolikę osi, słupa, kolumny…)

Co więcej, biorąc pod uwagę, że znajdujemy się w miejscu reinkarnacji Ojca, który musiał zapłodnić swoją żonę przed śmiercią, aby mógł reinkarnować się jako ich przyszły syn-mesjasz, obecność zapładniającego fallusa jest konieczna.

W żaden sposób nie wskazuje to na obecność kultu patriarchalnego kosztem kultu matriarchalnego! Oba są obecne!

Ojciec bogów jest uwielbiany i czczony na tej stronie, ponieważ jest istotą odrodzoną.

Bogini Matka jest również uwielbiana na tej stronie, ponieważ jest środkiem.

Prawdą jest, jak pokazuje ta książka, że kult bogini matki w ten sposób wzniósł się ponad adorację ojca i syna, ale to nie znaczy, że oboje nie są obecni.

Nie powinniśmy też widzieć w tym kulcie bogini-matki tego, czego szukamy w niedawnej irytacji współczesną i bardzo głupią walką między płciami, to znaczy, dla niektórych machistów, supremacji mężczyzny nad kobietą lub dla feministek, supremacji kobiety nad mężczyzną. 

Mówimy o religii, którą Tytan podyktował mężczyznom, w którą oni uwierzyli i której się podporządkowali, bez okazywania przez mężczyzn większego (lub mniejszego) szacunku własnym żonom.

Oddawanie czci bogini-matce z pewnością nie powstrzymywało i nigdy nie powstrzyma męskiego wyznawcy przed biciem żony po powrocie z ceremonii.

Jeśli kult ten wzbudzał szacunek, a raczej chorobliwy strach, to był to szacunek starszych, zmarłych, a wśród żywych, kapłanów sprawujących urząd i bez wątpienia także wśród żywych roli ich matek, ale bez wątpienia nie kobiet jako takich. 

WYJAŚNIENIE OBECNOŚCI DUŻYCH WAPIENNYCH PIERŚCIENI

Na miejscu mówi się również o obecności dużych pierścieni wapienia.

Nie jest to również zaskakujące, ponieważ pierścień jest ściśle związany z symboliką koła, która została szczegółowo przeanalizowana w tomie 3 i powtórzona w tym tomie. Jest to również niewątpliwie symbol matrycy, który doskonale pasuje do tego miejsca.

 POWÓD ZAKOPANIA OBIEKTU

Warto również zauważyć, że miejsce to zostało całkowicie zasypane.

Z poczynionych obserwacji wynika, że miejsce to zostało początkowo zasypane przez mężczyzn, aby je ukryć i spróbować zachować w niezmienionym stanie, bez możliwości ukończenia prac.

Następnie został on zakopany w sposób, który pan Dendrinos określił jako złośliwy, innymi słowy, aby nigdy nie pojawił się ponownie.

Datowanie wydarzeń związanych z jego budową i pierwszym pochówkiem, które można umieścić przed kataklizmicznymi wydarzeniami Dryas, a następnie jego drugim pochówkiem, który można datować później, ponieważ mamy do czynienia z dwiema całkowicie odrębnymi populacjami w tych dwóch momentach historii, sugeruje, że wydarzenia te powinny być interpretowane jako wskazujące, w pierwszej kolejności, na hegemoniczną dominację uniwersalnej religii ezoterycznej sprzed Dryas, która następnie została zatrzymana wraz z wydarzeniami Wielkiego Potopu, tak długo, jak Szem i jego rodzaj dominowali w ówczesnym świecie duchowym.

Chociaż kult ezoteryczny wznowił później swój utracony wymiar w innych formach, jak zobaczymy, miejsce Göbekli Tepe pogrążyło się w zapomnieniu, zanim powróciło, by nigdy więcej nie zostać zrozumianym. Aż do dziś…